Pokuj Mayuki

Jonin

Pewnie tak - Powiedziała i cały czas leciała przed siebie

Sannin

Matsuri:jeśli go spotkamy to prosze cię uciekaj w każdą strone byle jak najdalej od niego

Jonin

A tak na marginesie od kiedy ja umiem latać - Powiedziała i popatrzyła na skrzydła

Sannin

Matsuri:nie wiem,może się nauczyłaś,ale tu każdy umie chodzić po powietrzu

Jonin

Nie nauczyć się to raczej nie ale to drobny szczegół - Powiedziałą z uśmiechem na twarzy - Tylko Wiktor tez nie ułatwia mi sprawy

Sannin

Matsuri:wiesz Puści to nie rodzina ale jakby dom dziecka,tyle że każdy robi co chce,a Wiktor próbuje ułatwić ci jak najwięcej

Jonin

Mayuka zeszła powoli na ziemie i powiedziała
Spokojnie jakoś to będzie

Sannin

Matsuri:to już niedaleko lepiej teraz być cicho bo tutaj jest mnóstwo Pustych

Jonin

mayuka poszła bez słowa dalej

Sannin

nagle na przeciwko niej staje

on i mówi:dalej nie przejdziesz bez śmierci,żadna wyrocznia dalej nie przejdzie

Jonin

Nie no normalnie koniec wlokę się już od pewnego czasu by zobaczyć się z Wiktorem ale wy to wcale tego nie ułatwiacie . Weście wreszcie do tych swoihc pustych łepetyn to , że ja nie mam zamiru nikogo zabijać jasne . Jestem tutaj tylko poto by pogdać i szybko wyjsć - Powiedziała ze wściekłością w oczach

Sannin

Mężczyzna:a czy jesteś Pustą,raczej nie nie masz kawałku czaszki na głowie ani gdzie ińdziej,więc musisz mnie pokonać byś mogła pójść dalej
Matsuri:Mayuka uciekaj

Jonin

Kurcze Matsuri , żeby mi się chciało walczyć to bym ciebie nie posłuchała ale wiesz tak szczeże to mi się nie chce walczyć z jakimś kretynem a napewno z nim gadać - Powiedziałą z uśmiechem

Sannin

nagle on włożył jej ręke w żołądek tak że nawet tego nie przewidziała a on powiedział:wiesz że to już twój koniec,jakieś ostatnie słowo,pożegnam od ciebie wiktora

Jonin

Mayuka uśmiechałą się i dotknęła jego ręki a ona zazęła się topić - Wiesz co raczej nie doceniasz mnie - Powiedziałą z uśmiechem