Las

Sannin

kobieta:obiecuje ci że już nigdy nie zostawie cię na pastwe losu,od dziś będe przy tobie,byś wiedział kto jest twoją matką

Jonin

- Przeciez ty go nie zostawiłas na pastwe losu - Wyrwało sie jej

Sannin

kobieta:widać że ktoś z tobą jest,niech sie ta osoba pokarze

Jonin

Mayuka stała się znów widzialna i powiedziała
- Nastepnym razem będę musiała sobie zakleic usta - Powiedziała

Sannin

kobieta:miło mi cię poznać,widać znasz mojego synka

Jonin

- Oj tak znam i to bardzo blisko - Powiedziała z uśmiechem

Sannin

kobieta:miło mi cię poznać

Jonin

- Nazywam się Mayuka - Powiedziała i uśmiechneła sie przyjaźnie

Sannin

kobieta:miło mi cię poznać,mówi i też się uśmiecha ale dookoła Wiktora zaczęły się pojawiać białe odłamki i powoli krążyły wokół niego

Jonin

- Wiktor co sie dziej - Powiedziała i popatrzyła na niego

Sannin

Wiktor:więc mam być wampirem tak?
kobieta:taka jest twoja natura,ale spokojnie na pewno pokochasz być wampirem
kawałki coraz szybciej wirowały a niektóre przyczepiały się do ciała Wiktora

Jonin

- Wiktor to naprawdę nie jest nic strasznego . Owszem może to nie jest jakieś tam przyjemne . Ale możesz się do tego przyzwyczaić - Powiedziała i dotknęła jego ręki

Sannin

kawałki które wirowały rozpadły się a te które były na Wiktorze odpadły i się zniszczyły,on miał spuszczoną głowe i widać był smutny
kobieta:nie martw się zawsze ci pomożemy w tródnych chwilach

Jonin

- Właśnie . Wiktor ja naprzykła ciesze się , że jestem wampirem . Może i nażekam na to ale naprawdę to lubie . Chocisz pokochała bym to gdybym przestała być łowcą ale i to da się przeżyć . Więc jak ja się z tym pogodziłam to i ty też - Powiedziała i podniosła lekko jego głowe i popatrzyła mu w oczy

Sannin

nagle tą kobiete kopnoł

taki chłopak,kobieta daleko odleciała a ten gość mówi:Wiktor nie słuchaj ich,pamiętaj kim jesteś