Las

Jonin

- Ja mu nie mówie kim ma być . Sam to wybierze . Mi nie zależy na tym by on był wampirem . to on może wybrać . Może zachowywac się jak wampir ale nie musi nikt tego od niego nie wymaga - Powiedziała

Sannin

kobieta wróciła i powiedziała:właśnie niech on sam wybierze,ale raczej musi być wampirem taka jest jego natura
Wiktor znów spuścił głowe i wyglądał na smutnego
Grimmjow:nie moge uwierzyć,on jest pustym

Jonin

- Przymknijcie sie wszyscy . Wiecie kto najlepiej wie kim Wiktor jest . On sam . Może nie jest ani tym ani tym . Więc nie wmawiajcie mu . Pozwólcie chociaż raz by sam zdecydował kim chce być - Powiedziała i popatrzyła na niego

Sannin

kobieta:to głupota,on jest wampirem,urodził się jako wampir,choć jego krew jest najsmaczniejsza na świecie to i tak jest wampirem,więc ustalone

Jonin

- Urodził się jako wampir to prawda . Ale może on nie chce nim być - Powiedziała i podeszła do niego i podniosła jego głowe do góry i popatrzyła mu w oczy i powiedziała
- Mi to tam wszystko jedno kim jesteś czy jestes pustym czy wampirem i tak cie kocham ponad wszystko . Nie musisz być kimś wyjądkowym bym cie kochała - Powiedziała i uśmiechnęła się

Sannin

nagle ogromny podmuch wiatru który zdaje sie pochodził od Wiktora odepchnoł wszystkich,daleko tak że stracili z pola widzenia Wiktora

Jonin

Mayuka rozejrzała się

Sannin

kobieta:co się stało Mayuka??
Grimmjow:nieważne,mówi i biegnie spowrotem do Wiktora

Jonin

Mayuka tez wróciła do Wiktora ale już nic nie powiedziała

Sannin

zobaczyła że nadal ma spuszczoną głowe i łzy mu leciały
kobieta:no synku zrozum że tak będzie lepiej,widzisz Mayuka i ja ci pomożemy się przyswoić

Jonin

Mayuka podeszła do niego i przytuliła go czule i powiedziała cicho
- Może wrócimy do domu

Sannin

kobieta:niech najpierw wybierze,no synku prosze zrób to dla mamy

Jonin

- Nie dzisja . Dajcie mu to przemyslec co . Niech się oswoi najpierw z ta myslą - Powiedziała i cały czas przytulała Wiktora

Sannin

kobieta:no dobrze,wszystko dla mojego synka,mówi i znika
Grimmjow:Wiktor pamiętaj kim jesteś,mowi i też znika

Jonin

- Wiktor choć wracamy do domu - Powiedziała i pociągnęła go lekko za soba