Biuro Kazekage

Sannin

Wiktor:to Mayuka!
Matsuri:co to chyba to szybciej skończymy

Jonin

Nie to jest tylko duch . Musicie wniknac do jej podświadomości tam zepchnęła wszystkie wspomnienia

Sannin

Matsuri szybko tam się przeniosła i widzi wspomnienia Mayuki i mówi:i co dalej?

Jonin

Nagle w ich oczach pojawił się obraz . Było widać , że to były narodziny Mayuki . Matka leżała z dzieckiem . Ale ojca nie było . Nagle przyszła jakaś kobieta i oznajmiła . Z pani dzieckiem jest coś nie tak .
Kobieta - Co jest chora - Powiedziała zaniepokojona
Pilęgniarka - Nie ale to jest nie naturalne by taka mała dziewczynka miała tak krwiste oczy . Obawiam się , że ona może miec problem w dalszym życiu

Sannin

Patrzyła na to i powiedziala:to smutne,ale to jej wspomnienia nie moje,jak mam je teraz przenieść do świadomości

Jonin

Bardzo prosto zapamiętaj cie to . Powiedziała jej Matka i pojawił się kolejny obraz . Tym razem był to ciemny pokój a w koncie siedziała dziewczynka o dłógich czarnych włosach i czerwonych oczach . A z dołu można było słychac jakieś krzyki i chałasy brzmiała zupełnia tak jak by była jakaś awantura . Dziewczynka schowałą tważ w rękach i zaczęła płakac

Sannin

dobrze,nigdy tego nie zapomne

Jonin

Z dołu można było usłyszeć krzyk mężczyzny
- To dziecko jest jakieś nie normalne . Nie robi tego co normalne dziecko . Ona musi zginac albo oddajmy ją - Po tych słowach krzyknęła kobieta - Jak możesz to jest żywe stworzenie ona czuje i kocha .
Mężczyzna - Nie widzisz tego co ona robi . Widzi coś czego normalni ludzie nie powinni widzieć

Sannin

ona ma dzieciństwo podobne do mnie

Jonin

Nagle było słychać tłuczenie szkła i bicie . Dziewczynka skuliła się jeszcze bardziej w koncie . Niech ktoś mi pomoże . Ratunku . Powiedziała i zatkała uszy by tego nie słyszeć

Sannin

musze to zapamiętać,poprostu musze nie ważne jakie to przerażające

Jonin

Nagle pokój zmienił się w salon dookola walały się jakieś meble a Mayuka siedziała przy ściane miała tważ całą poobijaną a mezczyzna stał nad nią i krzyczał
- Kim jesteś -
Mayuka - Nie wiem jestem dzieckiem - Powiedziała i oberwała

Sannin

nadal patrzyła i nie przeszkadzało jej to co widziała

Jonin

Znowu rozmył się obraz i pojawiła się podwróko . Było widać na nim dzieci które bawiły się radośnie ale jedna dziewczynka stała z boku . A inni się z niej śmieli i mówili
- z kond ty pochodzisz chyba z wariatkowa
- jesteś dziwaczką .
Obraz znowu się zmył i pojawiła się ta sama scene co widziała Matsuri u niej w domu . Potem znowu nowy obraz i znowu Mayuka ale juz starsza . Stała nad grobem i płakał . Na nagropku widniało imie jej matki

Sannin

tto smutne,ale musze patrzeć musze zapamiętać dla niej